Η ομορφιά του να μένεις στον Καναδά μέσα από μια παρασταστική περιγραφή με
στοιχεία λεσβιακής διαλέκτου.
Α.Κ.: Εκεί άμα πας με το λεωφορείο με του
σύλλογο, πας απάνω τρως, δεν πληρώνεις, βαστάς ότι ήρθες με το σύλλογο… Είν’
ωραία. Παγαίνουμε. Όλες οι κοπέλες παγαίνουμι μαζί, όλες. Πουλύ όμορφα είνι,
πουλύ όμορφα. Πηγαίνουμε σε πλάζες, ανταμώνουμε. Δεν έχ’ς τ’ς φιλινάδις-σ. Εγώ
έχου τ’ς φιλινάδις μου. Βγαίνουμε έξω, πηγαίνουμε στις πλάζες να πιούμε καφέ,
να τσιμπήσουμε κάτι, ό,τι νά ‘ναι. Όμορφα. Πουλύ όμουρφα. Η ζωή είνι ωραία
εκεί πέρα. Δεν έχ’ αφλουγιές κι κουτσουμπουλιά κι ζήλιες κι κακίες. Κανένας δε
σε ρωτάει. Καθανές έχ’ τη δουλειά του, αγαπημένοι είναι όλοι. Άμα γίν’ χουρός,
θα σε πάρουν τηλέφωνο όλοι, να σου πουν γίνεται χορός τάδε μέρα σου στέλνω
γράμμα.
