Σαββατιανό σχολείο

Άνδρας αναφέρει πως δεν πίεσε τα παιδιά του να μάθουν ελληνικά.

Π.Ι.: Λοιπόν, η ιστορία των παιδιών ως προς τα ελληνικά φυσικά, όπως είπα, δεν μπόρεσα και δεν ασχολήθηκα και δεν επίεσα τα παιδιά μου με τον κλασικό τρόπο όπως οι περισσότεροι Έλληνες να μεταδώσω τη ράτσα μας. Και αυτό που αποκαλώ την εθνικιστική και τη ρατσιστική πλευρά αυτού του επιχειρήματος, του λόγου, πάντοτε μίλαγα με τα καλύτερα λόγια για την Ελλάδα και είχα πάντα βιβλία πάνω στην Ελλάδα αλλά τη γλώσσα δεν την, τουλάχιστον ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος γιος μου δείξανε κανένα ενδιαφέρον για να μάθουν την ελληνική γλώσσα και φυσικά η μάνα τους δεν ήταν Ελληνίδα, αλλά ο τελευταίος ο οποίος είναι ο Βύρων το ’81 με πήρε τηλέφωνο και αυτό έχει σχέση με την- πώς έμπλεξα έμπλεξα ασχολήθηκα να το πούμε με την κοινότητα του West Island όπου και έγινα γραμματέας τελικά, με πήρε μια κυρία τηλέφωνο και μου λέει γιατί δεν φέρνετε το παιδί σας να σπουδάσει ελληνικά στο Σαββατιανό σχολείο;
ΕΡ.: Μμμ.
Π.Ι.: Και και να γίνετε και μέλος της σχολικής επιτροπής και είπα ναι έγινα μέλος της σχολικής επιτροπής και ο γιος μου ο Βύρων πήγε για δύο χρόνια στο Σαββατιανό σχολείο και για το οποίο σχολείο ήμουν εγώ ο υπεύθυνος, γιατί φυσικά είχα τις γνώσεις για τη λειτουργία. Δεν ήμουν διευθυντής του σχολείου, είχαμε ένα άλλο κύριο που λεγότανε εε που λεγότανε τι ήταν το όνομά του ξεχνάω μου διαφεύγει το όνομά του αυτή τη στιγμή, εν πάση περιπτώσει ήμουν μετά τη σχολική επιτροπή μπήκα και στο συμβούλιο και έτσι ξεκίνησα τη σχέση τώρα ο Βύρων ερχότανε στο σπίτι σχεδόν αμέσως μετά μερικούς μήνες του Σαββατιανού σχολείου και μου διάβαζε ελληνικό βιβλίο.
ΕΡ.: Ααα.
Π.Ι.: Αλλά δεν καταλάβαινε τι έλεγε αλλά το διάβαζε σε πολύ, με πολύ πάρα πολύ καλά, στα ελληνικά και μου έλεγε τι λέει αυτό και του έλεγα φυσικά τι λέει αυτό το μικρό βιβλίο το οποίο ήτανε για τους πρωτοετείς στα ελληνικά του δημοτικού σχολείου. Το δεύτερο χρόνο άλλαξε η δασκάλα και δεν του άρεσε η δασκάλα και άρχισε να κάνει, να διαμαρτύρεται, δεν ήθελε να πάει, το οποίο είναι και πρόβλημα που έχουν πολλοί γονείς και σήμερα ακόμα, δεν ήθελε να πηγαίνει κάθε Σάββατο μετά από όλη τη βδομάδα στο σχολείο, να πηγαίνει και το Σάββατο σε ένα ελληνικό σχολείο και υπό την πίεση για να πάει να παίξει χόκεϊ επήγε και έπαιξε χόκεϊ το Σάββατο. Και έτσι έπαψε να πηγαίνει στο ελληνικό σχολείο αλλά και ο Βύρων όπως και όλα μου τα παιδιά είχανε αυτή τη γλωσσική ικανότητα, ας το πούμε για γλώσσες αλλά ελληνικά ποτέ δε μάθανε και ποτέ δεν επέμεινα και μπορώ να πω ότι με κάποιο τρόπο το μετανόησα αργότερα στη ζωή μου αλλά δεν είχα την τύχη να παντρευτώ μια Ελληνίδα.