Ενοχές

Γυναίκα αναφέρεται στις ενοχές που αισθάνθηκε επιλέγοντας να επικοινωνεί με τα παιδιά της μόνο στα ελληνικά.

ΕΡ: Πείτε μας λίγο.
Β.Σ.: Οπότε άρχισα με το... με το ελληνικό σχολείο στην αρχή. Και δεν θυμάμαι... Μάλλον με τη ‘Φιλόπτωχο’ θα πρέπει να είχα αρχίσει στην αρχή. Πρώτα στη ‘Φιλόπτωχο’ λίγο, μετά στο ελληνικό σχολείο. Βοηθούσα τα παιδάκια να διαβάζουνε όταν κάνανε θεατράκι, τα σκετς τα διάβαζα και τους έλεγα να κάνουν τα ποιηματάκια τους, όταν έλειπε καμιά δασκάλα πήγαινα εγώ και έκανα την ανα... την αναπληρωματική. Γιατί δεν ήτανε και κανένας... πώς το λένε... πολύ λίγες ήταν αυτές που ήτανε καθεαυτού δασκάλες. Οι πιο πολλές ήτανε γυναίκες που είχαν τελειώσει τέλος πάντων το γυμνάσιο, που είχανε κάποια μόρφωση στην Ελλάδα και κάνανε τις δασκάλες στο ελληνικό σχολείο.
ΕΡ: Ωραία! Ναι.
ΕΡ: Είχε πολλούς μαθητές στο σχολείο τότε;
Β.Σ.: Όταν πήγαιναν τα δικά μου τα παιδιά εκείνη την εποχή ήτανε περίπου τα τρακόσια πενήντα παιδιά.
ΕΡ: Wow! Τριακόσια πενήντα;
Β.Σ.: Τρακόσια…
ΕΡ: Τετρακόσια πενη...
Β.Σ.: Τρακόσια πενήντα παιδιά. Είχαμε πάρα πολλά… πάρα πολλά παιδιά. Πολλοί από τους τότε μετανάστες επιστρέψανε στην Ελλάδα. Πολλοί φύγανε για άλλες πολιτείες.
ΕΡ: Άρα τη δεκαετία του ’70 λέτε.
Β.Σ.: Του ’70.
ΕΡ: Τότε είχε πολλά παιδιά.
Β.Σ.: Ναι, ναι. Του ’70. Περιττό να πω ότι τα πιο μεγάλα τα... τα μεγαλύτερα τα παιδιά μου διαβάζανε πολύ καλύτερα από τον τρίτο, γράφανε πολύ καλύτερα, μιλούσανε πολύ καλύτερα. Τα παιδιά μου δεν μιλούσανε ούτε λέξη εγγλέζικα μέχρι που πήγανε στο νήπιο. Καθόλου. Και μετά που πήγανε αισθανόμουνα τόσο άσχημα γιατί ο μικρούλης μου -ο μεγάλος τότε- μίλαγε στη δασκάλα ελληνικά.
ΕΡ: Ω! Ναι.
Β.Σ.: Γιατί δεν μπορούσε να συνεννοηθεί το παιδάκι και μου έλεγε «Μαμά αυτή δεν καταλαβαίνει» μου λέει. Στεναχωρήθηκα τόσο πολύ που άρχισα και του μίλαγα ελληνικά-εγγλέζικα. Ελληνικά-εγγλέζικα, ελληνικά-εγγλέζικα, ελληνικά-εγγλέζικα έχασα την... αυτή την αίσθηση που ήξερα ότι μίλαγα ελληνικά ή εγγλέζικα. Υπάρχει περίπτωση να... μέσα στην πορεία να… να... -γιατί το έπαθα, το έχω διαπιστώσει αυτό το πράγμα όταν ήμουνα στην Ελλάδα που ακούσαμε τα νέα στου κουνιάδου μου το σπίτι. Και μετά από λίγο λέω «Καλά…» λέω «Γιατί τα λέει πάλι τα ίδια νέα… τα ίδια νέα;». «Ε τώρα…» μου λέει «Τα λέει στα ελληνικά». Και λέω «Προηγουμένως τι έλεγε;». Μου λέει «Εγγλέζικα». Κι εκεί κατάλαβα ότι έχουνε γίνει αυτόματα και οι δύο οι γλώσσες, αλλά έχασα κάπως τον έλεγχο εκεί πέρα με αυτό που έκανα με τα παιδιά για να τα βοηθήσω τα παιδιά να προχω... Τα οποία παιδιά τώρα ο μεγάλος με το ζόρι να μιλήσει λίγα ελληνικά. Καταλαβαίνει, θα διαβάσει, θα γράψει άμα θέλει, αν χρειαστεί θα τα χρησιμοποιήσει, αλλά είναι πολύ φτωχά τα… τα ελληνικά του.
ΕΡ: Είναι επειδή έχει παντρευτεί με μη Ελληνίδα;
Β.Σ.: Και παντρεύτηκε και ξένη. Ναι.
ΕΡ: Εδώ στη Winnipeg ή αλλού;
Β.Σ.: Στο Winnipeg, ναι.
ΕΡ: Στο Winnipeg, ναι.