Γυναίκα αναφέρει πως παντρεύτηκε Καναδό και σχολιάζει την αντίδραση της
μητέρας της.
ΕΡ.: Μάλιστα. Ο σύζυγός σας δεν είναι Έλληνας.
Π.Π.: Όχι.
ΕΡ.: Ναι.
Π.Π.: Είναι Καναδός.
ΕΡ.: Αυτό ήτανε απλό πράγμα για σας ή είχε η
οικογένεια κάποιες αντιρρήσεις...
Π.Π.: Α, δεν ξέρω. Η μαμά μόλις τελείωσα εγώ το
Γυμνάσιο, μου είχε πει ότι
είχαν έρθει κανά δυο άλλες Ελληνίδες εδώ πέρα γυναίκες και είχανε κάνει
πρόταση της μαμάς να παντρευτώ, να παντρευτώ εγώ με τον αδερφό τους.
ΕΡ.: Ναι.
Π.Π.: Ή το Α ή τον Β. Δεν πειράζει. Αλλά η μαμά είπε ότι
ήμουν δεκαοχτώ
ετών. Η μαμά είπε «Όχι, η Παναγιώτα πρέπει να πάει στο Πανεπιστήμιο».
Και της είπαν αυτές οι γυναίκες «Άμα την αφήσεις τη Παναγιώτα να πάει στο
Πανεπιστήμιο, θα τη χάσεις». Και η μαμά φαίνεται δε θα το πίστευε γιατί η
Παναγιώτα ήτανε καλό κορίτσι, αλλά στο τέλος όλοι μας,
εγώ, ο Κώστας ο αδερφός μου, ο Ευθύμιος, ο Μάκης, και η Μαρία, όλοι
παντρευτήκαμε ξένους. Η αδερφή μου η Ελευθερία παντρεύτηκε Έλληνα. Και η μαμά
το’πε πολλές φορές «Ήρθα εδώ πέρα στον Καναδά κι έχασα
τη φαμελιά μου». Το έλεγε, να πούμε, όχι και τόσο πολύ σοβαρά αλλά το έλεγε.
Πα να πει ότι τη πείραζε λιγάκι.
ΕΡ.: Με τον σύζυγό σας πώς τη κανονίσατε την
οικογένεια; Ήταν μια οικογένεια... δεν ήταν δύσκολο; Ήταν Αγγλικανός ο σύζυγός
σας;
Π.Π.: Ναι.
ΕΡ.: Ήταν μια οικογένεια που ήταν και στις δυο
Εκκλησίες ή μόνο στην αγγλική;
Π.Π.: Ω no. Ο σύζυγός μου είναι Καθολικός. So, μόλις
παντρευτήκαμε, παντρευτήκαμε στη καθολική εκκλησία'
