Το δώρο

Γυναίκα θεωρεί πως ζώντας στην πολυπολιτισμική καναδική κοινωνία ήταν μια σημαντική κι ανεκτίμητη εμπειρία.

AN.: Κοιτάξτε εγώ επειδή δίδασκα, όπως σας είπα, ελληνικά στους ενήλικες, γνώρισα πάρα πολλά άτομα τα οποία έπαιρναν το μάθημά μου για δικούς τους διαφορετικούς λόγους. Έκανα πολλές φιλίες με άτομα που είχαν έρθει στην τάξη μου από διάφορες εθνικότητες και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Επίσης ίσως αισθάνομαι τυχερή που μεγάλωσα όπως μεγάλωσα οι γονείς μου με έμαθαν να σέβομαι τις διαφορετικές θρησκείες, τις διαφορετικές παραδόσεις, εθνικότητες, γλώσσες, διότι ο καθένας, όπως εγώ αγαπάω τα δικά μου, έτσι αγαπάνε και τα δικά τους. Συνεπώς αν σέβομαι το άτομο, σέβομαι και με αυτά που φέρνει μαζί του. Αρκεί να σέβεται το άτομο αυτό και τα δικά μου. Δηλαδή να μην προσπαθεί να με προσηλυτίσει στη θρησκεία ή σε διάφορες άλλες συνήθειες. Και επειδή εγώ δεν ήμουνα άτομο που θα αντέγραφα ή θα ακολουθούσα κάποιον για να είμαι στην παρέα, από παιδί είχα τη δική μου γνώμη και τις δικές μου απόψεις και τα δικά μου πιστεύω. Συνεπώς σεβόμουν και περίμενα σεβασμό. Χαιρόμουν και εκτιμούσα τους ανθρώπους και ακόμα το κάνω, για ό,τι μου προσφέρουν από θέμα γνώσης. Διότι όλοι, μα οι μικροί ή μεγάλοι, ή φτωχοί, ή πλούσιοι, ή αμόρφωτοι, ή μορφωμένοι, νομίζω έχουν κάτι να προσφέρουν. Συνεπώς η καναδική κοινωνία ή η διαφορετική κοινωνία για μένα ήταν δώρο.