«Δένοντας» στο Μόντρεαλ και Ναυτικοί στη στεριά

Άνδρας εξηγεί πώς αποφάσισε να παραμείνει στο Μόντρεαλ, ενώ ταξίδευε στα καράβια ως ναυτικός.

EP: Και είχατε φύγει για Καναδά;
ΑN.: Όχι, είχα πάει στα καράβια. Ταξίδευα δύο χρόνια στα καράβια ως ναυτικός.
EΡ: Α, είχατε πάει ως ναυτικός.
ΑN.: Μάλιστα.
EΡ: Και για ποιο λόγο είχατε αποφασίσει να πάτε σαν ναυτικός;
ΑN.: Ε, κοιτάξτε. Εκείνη την εποχή όλος ο κόσμος ήθελε να φύγει απ’ την Ελλάδα, όλος ο κόσμος ήθελε να πάει στα καράβια. Όλη η νεολαία ήθελε κάπου να πάει. Ήταν τα χρόνια και τότε δύσκολα. ΄Ο... όχι όπως είναι τώρα. Αλλά και τότε ήτανε δύσκολα και η μόνη λύση ήταν να φύγει κανείς στο εξωτερικό. Και... στα καράβια. Κι εμένα μ’ αρέσαν τα καράβια. ΄Ηθελα να ταξιδέψω να δω και γι’ αυτό έφυγα.
EΡ: Κατάλαβα.
ΑN.: Με τα καράβια.
EΡ: Και μετά πώς πότε μεταναστεύσατε στον Καναδά δηλαδή;
ΑN.: Ε, δε μετανάστευσα.
EΡ: Είχε ήρθε το καράβι εδώ στον Καναδά και έμεινα παράνομα, όπως έχουνε μείνει εδώ πάρα πολλοί.
ΑN.: Κατάλαβα.
EΡ: Ποια ημερομηνία ήταν αυτή;
ΑN.: Εεε... Πρέπει να ‘τανε το ’64.
EΡ: Το ’64. Και για ποιο λόγο αποφασίσατε να μείνετε;
ΑN.: Ε, κοιτάξτε... εεε... Να ‘μαι συγκεκριμένα, δεν είχα λόγους. Παρασύρθηκα από ένα φίλο μου που ήμασταν μαζί.
EΡ: Α, κατάλαβα. Και δηλαδή ο φίλος σας δηλαδή τι του ’χε αρέσει το Μόντρεαλ.
ΑN.: Εί... είχε συγγενείς εδώ... και ήθελε να μείνει εδώ... και μου λέει «Πάμε να δούμε τους συγγενείς μου». Βγήκαμε έξω μας, μας κάναν το τραπέζι οι συγγενείς και έπειτα μου λέγανε: «Κάτσε και συ εδώ. Γιατί να πας στην Ελλάδα;» και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά. Και αναγκάστηκα. Όχι, αναγκάστηκα. Με ευχαρίστηση παρέμεινα.