Μαζί
Παρέα νεοφερμένων σε κεντρικό δρόμο του Μοντρεάλ. Από το προσωπικό αρχείο
της Νίκης Κονταπήνη.
Πηγή: Immigrec
Παρκαβενέικα
Άνδρας εξηγεί πώς λόγω του ότι όλοι οι Έλληνες στο Μοντρεαλ ζούσαν σε μια
συγκεριμένη περιοχή, ανέπτυσαν δεσμούς μεταξύ τους.
ΕΡ.: Και όταν φτάσατε εδώ είχατε επαφή με άλλους
Έλληνες... Τηνιακούς;
ΑΝ.: Αυτό ήτανε και το θέμα της έρευνάς μου ότι... με
τους Τηνιακούς όχι. Με αυτούς τους συγγενείς μόνο. Εεε... με τους Έλληνες ήταν
πολύ εύκολο. Είχαμε το γκετό των Ελλήνων το οποίο ήτανε το [...] που κατέβαινε
μέχρι τη City Hall και την [...]. Από τη [...] μέχρι την... εεε... μπορούμε να
[...]. ΟΚ; Park Avenue, τα παρκαβενέικα. Τα famous παρκαβενέικα. Ααα... ήταν
εύκολο διότι ζούσαμε σε γκετό. Και ο Έλληνας, ως το επί το πλείστον, έβρισκε
δουλειά με βοήθεια κάποιου άλλου Έλληνα ή θα δουλεύει σε ελληνικό μαγαζί ή θα
δουλεύει σε εργοστάσιο που είναι πολλοί Έλληνες. Ο Έλληνας εδώ γεννιόντανε
χωρίς να έχει ανάγκη να μάθει είτε Γαλλικά είτε Αγγλικά.