Γυναίκα περιγράφει την πρώτη της εργασιακή εμπειρία στα εργοστάσια.
Π.Ε.: Εγώ μία δουλειά έκανα στο ίδιο εργοστάσιο, σε εργοστάσιο πήγα. Ο κουνιάδος μου είχε μια φιληνάδα από τη
Σπάρτη και μέναμε όλοι μαζί στο ίδιο... είχε ένα διαμέρισμα και νοικιάζαμε δωμάτιο,
νοίκιαζα ένα δωμάτιο με... και η φιληνάδα του κουνιάδου μου ήμασταν σε ένα σπίτι
και με πήρε στο εργοστάσιο... κάνανε μπλούζες. Όχι, στη μηχανή, εγώ... στα διπλώματα με είχανε.
Ναι, δίπλωνα μπλούζες. Ήτανε μια Γερμανίδα υπεύθυνη, θυμάμαι, που μ’ έδειξε.
Πολύ καλή κυρία και μια άλλη Ελληνίδα Σπαρτιάτισσα την οποία τη γνωρίζω ακόμη και έχουμε φιλίες.
Τους πρώτους που γνώρισα, όταν πήγα. Αλλά ήτανε λίγο δύσκολα την πρώτη μέρα
δεν ήξερα φυσικά να πάω, με πήγε ο σύζυγος, δε ήτανε πολύ μακριά το εργοστάσιο,
με πήγε και εγώ επειδή ήμουνα κοντά στα... σε... μηχανές σιδερώματος που
βγάζανε steam, βγάζανε ατμό και εκείνος ο ατμός με είχε πειράξει
και λέω «Eδώ δουλεύουνε σαν μηχανές, δεν πάνε ούτε τουαλέτα, δεν πίνουνε ούτε νερό» γιατί δεν είχα ξαναδουλέψει σε τέτοια.
Και είχα μια λιποθυμία και με πιάσανε εκεί και έτσι λίγο την πρώτη μέρα
έτσι αισθάνθηκα ότι δεν ήξερα τίποτε, με δείξανε αλλά ήτανε... πιέστηκα και
λιποθύμησα κάπως. Και μου είπανε, μου φέρανε νερό, μου είπανε, ρώτησα για toilet...
μπορούσα να πάω αλλά εγώ δεν ήξερα γιατί τους έβλεπα όλους δουλεύανε σαν μηχανές,
γι’ αυτό λέω καμιά φορά όταν παραπονούνται στην Ελλάδα ότι δουλεύουν σκληρά «Εμείς δουλέψαμε πολύ σκληρά εδώ»...
