‘Greek voice’, το πρώτο ελληνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα

Άνδρας αναφέρει πώς οργανώθηκε στο Winnipeg η διασκέδαση των Ελλήνων μέσω παρακολούθησης ελληνικών τηλεοπτικών προγραμμάτων.

ΕΡ.: Είμαστε τώρα στο σημείο που ξεκινάτε με το..
Δ.Α.: Ξεκινήσαμε το radio στέσιο το ’67. Το ’68 ξεκινάμε το πρώτο ελληνικό τελεβίζιο στον κόσμο ολόκληρο, δεν υπήρχε ακόμα στην Ελλάδα τελεβίζιον.
ΕΡ.: Ωραία, να μου πείτε λίγο... θυμάστε πώς... πώς... πώς λεγόταν;
Δ.Α.: A, ‘Greek voice’.
ΕΡ.: Greek.... και τα δύο ‘Greek voice’ λεγόταν;
Δ.Α.: Ναι, ναι, και τα δύο, ‘Greek voice’, ναι.
ΕΡ.: Και το ράδιο...
Δ.Α.: ‘Greek voice’τελεβίζιο το πρώτο στον κόσμο, δηλαδή δεν υπήρχε ακόμα στην Ελλάδα αντένα που να μεταδίδει στον αέρα, TV ακόμα, δηλαδή ο Παπαδόπουλος δεν το... ο Παπαδόπουλος το ’κανε... η δικτατορία το έκανε αυτό μετά το ’68 με ’69 πιστεύω...
ΕΡ.: Που έφτιαξε την ΥΕΝΕΔ.
Δ.Α.: Εμείς ήμαστε πρώτοι, στην Αμερική δεν υπήρχε ράδιο, τελεβίζιο, δεν υπήρχε, υπήρχανε ράδια στέσια, αλλά όχι ελληνικό τελεβίζιο. Και, τι θα βάζαμε μέσα; Εφόσον καταφέραμε και πιάσαμε το στέσιο και μας δίνανε ώρα και θα μπορούσανε με την αντένα να βλέπαν ελληνικό τελεβίζιο και αργότερα με το cable τελεβίζιο, που μπήκε το cable τελεβίζιο.
ΕΡ.: Καλωδιακή, ναι.
Δ.Α.: Αλλά στην αρχή με τον αέρα. Τι έπρεπε να βάλουμε μέσα; Ο πρόξενος του Γουίνιπεκ ήταν ένας δικηγόρος, γεννημένος στο Γουίνιπεκ, αλλά έκανε και... έκανε και τα χρέη του προξένου, του Έλληνα προξένου που δεν πληρωνότανε, ήτανε εθελοντής.
ΕΡ.: Α, ο επίτιμος που λέμε, ναι.
Δ.Α.: Ναι, και λεγότανε ‘Μέρκουρης’. (Over he’s there first day)? Ε, ε, ε! «Τι θέλετε;», λέει. Λέω «Αυτό κι αυτό». «Ανοίξαμε ράδι...τελεβίζιο στέσιο πια, έχουμε το ράδιο...». Λέει «Ναι, το ακούω και εγώ...», μου λέει, «Το ράδιο, πολύ ωραίο». Πολύ ωραίο πράγμα είναι. Έχουμε τώρα ράδιο, να βάλουμε στ’ αυτοκίνητο το ράδιο και με ελληνικά και μουσική, ε; «Αλλά...», λέει, «Τελεβίζιο», λέει, «Ανοίξατε πρώτοι τελεβίζιο...» και λέμε εμείς «Δεν έχουμε ύλη, δεν έχουμε ύλη». Και λέει ο πρόξενος, ο Μέρκουρης, ο κύριος Μέρκουρης -πολύ καλός άνθρωπος να πούμε- λέει «Θα μιλήσω με τον πρέσβη στην Ottawa, τον πρέσβη, τον Έλληνα τον πρέσβη και θα σας ειδοποιήσουμε...», λέει, «Αύριο, μεθαύριο το τι θα μου απαντήσει». Μας ειδοποιάει την άλλη μέρα και μας λέει «Ελάτε στο γραφείο μου». Πάμε στο γραφείο του πάλι, και μας λέει, «Έχουμε ευχάριστα νέα, ο πρέσβης guarantee θα λαβαίνετε τα φιλμς από την Ελλάδα... έργα! Φιλμς! Τα φιλμς, τα ρολά, ε; Με χρήματα της Ελλάδος, pay. «Εσείς το μόνο που θα κάνετε, θα τα βάζετε μέσα να παίζουνε, ε;». Στους σινεμάδες, γιατί παίζαμε και στους σινεμάδες μέσα, τα έργα κι από ’κει στο τελεβίζιο. Αλλά μας είπε το εξής ο πρέσβης μέσω του πρόξενου, guarantee, «Όλα τα διαφημιστικά που θα μας στέλνει η Ελλάδα είσαστε υποχρεωμένοι να τα βάζετε μέσα στο τελεβίζιο και στο σινεμά». Δηλαδή, ξέρεις τα... τα προπαγανδιστικά, πώς λέγεται; Αυτά που έκανε... τα έργα που γινόντουσαν στην Ελλάδα.
Δ.Α.: Και επειδής πολλοί Έλληνες δεν ήθελαν να τα βλέπουν αυτά, αεροδρόμια, σχολεία, γυμνάσια, πανεπιστήμια, πώς λέγονται, αυτά που κάνει η κυβέρνηση, μία κυβέρνηση..
ΕΡ.: Κατάλαβα.
Δ.Α.: Κι εμείς υποσχεθήκαμε πως εφόσον θα μας...
ΕΡ.: Α, παίζατε αυτό που λέμε τα επίκαιρα;
Δ.Α.: Είπε μαζί με τα έργα να παίζουμε αυτά.
ΕΡ.: Εντάξει, ok, ναι.