Με τα λεξικά στο χέρι
Μια απολαυστική ιστορία για την απόκτηση άδειας του ηλεκτρολόγου χωρίς γνώση
Αγγλικών. Ο πληροφορητής πείθει τους εξεταστές να χρησιμοποιήσει λεξικό και
μετά από μια εξάωρη εξέταση, κρίνεται επιτυχής!
ΝΤ.Λ.: Λοιπόν... «Φεύγω...», λέω, «... απ’ τη δουλειά
και δεν ξανάρχομαι, γιατί να με βάλουνε να κάνω αυτοκίνητα καινούργια, παλιά
και να... που έχουνε χιόνια και πέφτουν μες στο κεφάλι μου χιόνια, δεν τα θέλω
εγώ αυτή τη δουλειά». Λοιπόν... λέω: «Θα αλλάξω επάγγελμα. Θα αλλάξω
επάγγελμα. Θα πάω στην ηλεκτρολογία που ξέρω, electronics. Θα πάω στα
electronics». Τότε εμάζεψα τα βιβλία μου όλα και πήγα κάτω στο Verdun, στο
ποτάμι, φόρεσα το μαγιό μου και κάτω από ένα δέντρο, καλοκαίρι, διάβαζα από το
πρωί μέχρι το βράδυ αργά που νύχτωνε. Και διάβαζα. Δεν έπαιρνα κοντά μου
τίποτα, παρά φρούτα. ΄Όταν εζαλιζόμουνα και πήγαινα να πλυθώ, βούταγα στη
θάλασσα, έκανα μπάνιο στο... στο ποτάμι. Εκεί που είναι η εκκλησία τώρα ο
Άγιος Διονύσιος, απέναντι, ακριβώς στο πάρκο εκεί που είναι ο Άγιος Διονύσιος.
Ξέρεις πού είναι, ε;
ΕΡ.: Ναι!
ΝΤ.Λ.: Απέναντι εκεί στο πάρκο κι έκανα μπάνιο εγώ εκεί.
΄Εβγαινα έξω και συνέχιζα το διάβασμά μου. So, συνέχισα εκεί.Έκανα περίπου...
κράτησε ένα μήνα. Σε ένα μήνα επήγα στο Υπουργείο του Κεμπέκ να δώσω
εξετάσεις. έδωσα Εξετάσεις και πήρα τα licenses του ηλεκτρολόγου. Του
ηλεκτρολόγου τώρα, ε; Επήρα τα licenses του ηλεκτρολόγου. Το CPR και το CNR,
τα τρένα, ζητούσανε εργάτες ηλεκτρολόγους. So, επήγα στο Unio των ηλεκτρολόγων
και λέει: «Θα περάσεις εξετάσεις». Επέρασα τις εξετάσεις.΄Ηταν τριάντα έξι
ερωτήσεις και απάντησα σε δύο. Τους λέω: «Κύριοι», ήτανε επιτροπή εκεί, «δεν
μπορείτε να μου πείτε ότι δεν ξέρω, γιατί δεν καταλαβαίνω τα λόγια, τις
ερωτήσεις στα Εγγλέζικα να απαντήσω κι ούτε ξέρω να απαντήσω στα...». Και τους
ζήτησα να μου δώσουνε το δικαίωμα να πάω στο Unio στο [...] που λεγόταν στο
[...] street, κάπου δύο χιλιάδες εργάτες εκεί. «Να μου δώσετε την ευκαιρία να
χρησιμοποιήσω λεξικό στις εξετάσεις. Νομίζω η επιτροπή θα εξετάσει το λεξικό
μου, δεν έχω τίποτα σημειώσεις και τα λοιπά και να το χρησιμοποιήσω». Και
παμψηφεί εγκρίθηκε, και δώσαμε ραντεβού στο [...], σ’ ένα χώρο που είχαν εκεί
το Union. Και επήγα, είχα πάρει Μaywest πέντ-έξι, [sandwichες], [coca colες],
πράματα, μια τσάντα γεμάτη. Μου λένε: «Τι κάνεις εδώ;». Λέω «Αν χρειαστεί δύο
μέρες να τα κάνω, δύο μέρες θα καθίσω εδώ», του λέω. Ο πρόεδρος του Uniου, ο
αντιπρόεδρος, ο γραμματεύς, ο ταμίας, δε θυμάμαι πού ήταν, πάντως ήταν τρεις η
επιτροπή. Λοιπόν, μου δώσαν τις ερωτήσεις και μέσα σε έξι ώρες είχα απαντήσει
όλες τις ερωτήσεις και μόλις τις διαβάσανε τις ερωτήσεις, γιατί εγώ ήμουνα
σπουδαγμένος από Ελλάδα με ηλεκτρονικά και με σωστές εξηγήσεις. Τις
διαβάσανε... Ο πρόεδρος έρχεται μου λέει «Τα διαβάσαμε. Πολύ καλά. Πέρασες».