Γυναίκα αναφέρει πως οι γυναίκες παντρεύονταν μετανάστες άνδρες και με αυτόν
τον τρόπο κατέληγαν κι αυτές να μεταναστεύουν στον Καναδά.
ΑΝ.: Τον άντρα μου τον γνώρισα με προξενιό. Ξέρεις τι
σημαίνει προξενιό;
EΡ.: Ναι, φυσικά.
ΑΝ.: Ναι, και τον γνώρισα... Το προξενιό μάλλον έγινε
στις αρχές Αυγούστου του 1973. Αρραβωνιαστήκαμε 15 Αυγούστου, δηλαδή σε
δεκαπέντε μέρες αρραβωνιαστήκαμε. 15 Σεπτέμβρη παντρευτήκαμε. Και 20 Σεπτέμβρη
ήμουν στον Καναδά. Τόσο γρήγορα. Μέσα σε ενάμιση μήνα γίναν όλα. Η γνωριμία, ο
αρραβώνας, ο γάμος και το ταξίδι στον Καναδά. Είναι αστείο.
EΡ.: Ναι. Αλλά έτσι γινόταν.
ΑΝ.: Είναι αστείο... μάλλον είναι απίστευτο, γιατί
σήμερα δε γίνονται αυτά τα πράματα.
EΡ.: Ε, ναι, ναι, ναι.
ΑΝ.: Δε γίνονται. Τότε όμως...
EΡ.: Τότε ναι.
ΑΝ.: Στη δικιά μου ηλικία, στη δικιά μου γενιά, ναι.
Ήταν πάρα πολλά τότε τα νέα κορίτσια που φεύγαν απ’ την Ελλάδα μ’ αυτό τον
τρόπο. Πάρα πολλά. Κι έτσι γρήγορα. Πολύ γρήγορα, ναι. Γιατί θυμάμαι όταν είχα
πάει γιατί τότε περνούσαμε ακόμη και από γιατρούς. Ήταν διαφορετικά τα
πράγματα, έπρεπε να περάσουμε από γιατρούς κι ο γιατρός θα έκρινε αν είμαστε
υγιείς για να φύγουμε από τη χώρα και να ‘ρθουμε εδώ. Θυμάμαι στα γραφεία που
πηγαίναμε τότε πόσα κορίτσια είμαστε κι άλλες μου λέγανε «Εμείς πάμε
Αυστραλία», άλλες μου λέγανε «Πάω στην Αμερική». Άλλοι πάνε Καναδά, όπως εγώ
κι ήταν όλες με άντρες τους ξέρεις που ’χαν έρθει κάτω, είχανε γνωριστεί κι
αυτές και φεύγανε παντρεμένες στον Καναδά.
EΡ.: Ναι. Ωραία!
