Στο απόσπασμα, προβλέπεται ο θάνατος των Ελληνικών του Καναδά στην επόμενη εικοσαετία, καθώς η δεύτερη γενιά μεταναστών δεν παροτρύνει τα παιδιά τους ούτε να φοιτούν σε ελληνικά σχολεία ούτε να χρησιμοποιούν τα Ελληνικά στο σπίτι.
ΕΡ.: Η συντήρηση της ελληνικής γλώσσας σήμερα στο Μοντρεάλ θεωρείτε ότι είναι πολύ σημαντική για μας;
ΑΝ.: Για μας τους μεγάλους είναι. Τα παιδιά μας το βλέπουν διαφορετικά. Δυστυχώς. Αλλά για μας.
Να μου πεις τώρα. Πόσα χρόνια θα ζήσουμε εμείς οι μεγάλοι; Και γι’ αυτό θα ήθελα να διατηρηθεί η γλώσσα μας στο εξωτερικό,
διότι όταν πεθάνουμε εμείς οι γέροι, σιγά-σιγά θα σβήσουν τα Ελληνικά από το εξωτερικό τελείως. Ελάχιστους... ελάχιστα παιδιά,
απ’ όσα γνωρίζω στην ηλικία των παιδιών μου, στέλνουν τα παιδιά τους στο ελληνικό σχολείο. Και που τα στέλνουνε στο ελληνικό σχολείο,
στο σπίτι μιλάνε Εγγλέζικα. Ενώ εγώ, όταν είχα τα παιδιά μικρά, τους απαγόρευα, κι εγώ και ο πατέρας τους, να μιλάνε άλλη γλώσσα από
Ελληνικά μες στο σπίτι. Κι έτσι τα μάθανε απταίστως. Αλλά δυστυχώς σήμερα, εγώ υπολογίζω μέσα σε 20-25 χρόνια δε θ’ ακούς μία ελληνική
λέξη στο εξωτερικό. Τουλάχιστον εδώ.
