Γυναίκα αναφέρει τους λόγους που εγκατέλειψε την δουλειά της.
ΑΝ.:Κι ώσπου να βρούμε τις δουλειές μας, κι ώσπου να βρω εγώ φαρμακείο, ώσπου, δούλεψα και σε φαρμακείο δούλεψα και δούλεψα και στο Πασκάλ δούλεψα.Μετά έμεινα έγκυος δεν ξαναδούλεψα, ο άνδρας μου όμως συναρμολογούσε στην αρχή ποδήλατα, ήξερε τίποτα για ποδήλατα; Αλλά σιγά σιγά έμαθε (γέλιο) ώσπου να γίνει λογιστής τι άλλο; Λογιστικά ήξερε, ντάξει δούλεψε μετά σε μια εφοπλιστική εταιρεία σιγά σιγά έγινε, συνέταιρος με κάτι άλλους Έλληνες λογιστικά και το ‘70 ήτανε που άνοιξε δικό του γραφείο στη Ζάν Ταλόν και εντάξει βοήθησα κι εγώ πήρε και μια secretary ήτανε λίγο δύσκολα, δεν ήτανε.
ΕΡ.: Και για ποιο λόγο ο άντρας σας δεν ήθελε εσείς να δουλεύετε ;
ΑΝ.: Να καθίσω στο σπίτι να μεγαλώσω τα παιδιά.
ΕΡ.: Δεν θέλατε να τ’ αφήσετε;
ΑΝ.: Αυτή ήτανε η νοοτροπία η ελληνική πιο πολύ, δεν ξέρω, δεν ξέρω, τώρα είδα και μερικά πράγματα που δεν μου άρεσαν.
ΕΡ.: Δηλαδή;
ΑΝ.: Είδα ας πούμε μία που είχε παιδάκια και τα φύλαγε δύο και μέχρι χαστούκι είδα που του ’δινε, τρομοκρατήθηκα δεν ήθελα επουδενί λόγω κάποιος άλλος να χτυπήσει το παιδί μου. Το είδε και ο άντρας μου και μου λέει θα καθίσεις στο σπίτι να μεγαλώσεις τα παιδιά. Τώρα θα μπορούσα να πάω να δουλέψω όταν αυτά γίνανε έντεκα δώδεκα, ε δεν πήγα αυτό ήταν ένα λάθος, έτσι νομίζω ότι ήτανε ένα λάθος μου που δεν πήγα γιατί θα μπορούσα να πάω στο Ίτον, στο Σίμσον τότε ζητούσαν κοπέλες κι αυτά, ό,τι δούλεψα δούλεψα μόνο για ενάμιση χρόνο.
