«Κι υπέφεραν οι γυναίκες»

Γυναίκα αναφέρεται στην απουσία βοήθειας για την ανατροφή των παιδιών σχολιάζοντας παράλληλα την συγκατοίκηση με συγγενείς.

Α.Μ.Τ.: Άλλες δυσκολίες εντάξει... Θέλαμε να κάνουμε... η δυσκολία ήτανε όταν έκανα τα παιδιά μου και δεν είχα βοήθεια, έφερα τους γονείς μου. Μετά δεν κατάλαβα δυσκολία. Αλλάξανε. Τότε είναι τα δύσκολα και τότε καθόμασταν πολλοί μαζί. Επειδή είχαμε αυτό το χωριάτικο. Να έχω και τον κουνιάδο μου και τον ξάδελφο και τον έναν και τον άλλον και να μεγαλώνεις και παιδιά αυτό ήτανε δύσκολο.
ΕΡ.: Είχαν έρθει όλοι αυτοί;
Α.Μ.Τ.: Όλοι αυτοί μέσα στο σπίτι μου.
ΕΡ.: Είχαν έρθει από την Ελλάδα; Μετά αφού είχατε έρθει εσείς;
Α.Μ.Τ.: Από την Ελλάδα, ναι, one by one. Ναι, οne by one και καθόμασταν σπίτια και αυτό γινότανε σχεδόν με όλους τους Έλληνες θα μπορούσα να πω. Και υποφέραν οι γυναίκες. Οι άντρες δεν υποφέρανε. η γυναίκα το υπόφερνε αυτό και δεν ήθελες να μιλήσεις γιατί λες «Τί να κάνω τώρα; Τί να πω;». Αυτό πέρασε μια δεκαετία όσες μιλάω συνομήλικές μου το περάσανε όλες αυτό.