Άνδρας εξηγεί τους λόγους για τους οποίους εξαναγκάστηκε να εγκαταλείψει την
Αίγυπτο.
Μ.Π.: Οι Αιγύπτιοι ήτανε πολύ καλοί άνθρωποι. Πάρα
πολύ καλοί άνρωποι. Μέχρις ένα σημείο βεβαίως και περνούσαμε πολύ καλά. Γιατί
αποφύγαμε; Θες να μάθεις; Οπωσδήποτε. Ήτανε εκείνη η αιτία, όταν αναλάβανε οι
στρατιωτικοί. Με το δίκαιο τους, μπορούμε να πούμε, εθέλαν να την κάνουν, την
Αίγυπτο αιγυπτιακή και όχι να έχουνε διακόσιες πενήντα χιλιάδες Έλληνες,
τριακόσιες πενήντα χιλιάδες Ιταλοί, άλλες διακόσιες Γερμανοί και τα λοιπά και
τα λοιπά. Κοντεύαμε να τους φάμε, ας πούμε, μία κουβέντα ελληνική. Κατάλαβες;
Αλλά και τι; Πώς άρχισε; Άρχισε να μπαίνει μέσα σε εταιρείες και να λέει
«Πρέπει να υπάρχουν πενήντα τοις εκατό Αιγύπτιοι». Οπωσδήποτε, οι παραπάνω
Ευρωπαίοι έπρεπε να φύγουν. Τα πενήντα έγινε εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα, οπότε
πλέον άρχισαν και φεύγανε όλοι. Όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά κι οι άλλοι. Τώρα,
πού πηγαίναν οι Έλληνες; Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα! Η Αυστραλία άνοιξε τις
πόρτες της, επηγαίναν πολλοί εκεί, άλλοι πηγαίνανε στη Νότιο Αφρική, ελάχιστοι
στην Αμερική και μερικοί στον Καναδά, καλή ώρα να ’χουμε, Κύπρο και Ελλάδα.
Οπότε όλοι εφύγαμε, γιατί έφτασε ενενήντα και ενενήντα πέντε τοις εκατό.
Οπότε, με ωραίο τρόπο, μας έδιωξε και φύγαμε.