Γυναίκα αναφέρει πως τα παιδιά της παραπονιόντουσαν, γιατί δεν τους άρεσε το
ψωμί τόστ που τους προσφέρθηκε στο λιμάνι του Χάλιφαξ.
Σ.Κ.: Στο Χάλιφαξ, κατεβήκαμε.
ΕΡ.: Ναι.
Σ.Κ.: Λέγαμε «Ψωμί! Ψωμί!» λέγαμε. «Πού ’ναι το ψωμί;».
Κλαίγαν τα παιδιά μου!»
ΕΡ.: Ναι.
Σ.Κ.: «Ψωμί, μαμά! Ψωμί!».
ΕΡ.: Πόσο χρονών ήταν τα παιδιά;
Σ.Κ.: Ο Βαγγέλης ήταν τέσσερα και Σούλα ήταν δύο!
ΕΡ.: Ok. Ήτανε μικρά;
Σ.Κ.: Ναι!
ΕΡ.: Ναι.
Σ.Κ.: Και μετά... πού ψωμί; Ένας Έλληνας μας κατάλαβε
εκεί πέρα. «Τι θέλετε;» λέει. «Τι θέλουν τα παιδιά και κλαίνε;» Λέω «Θέλουν
ψωμί, αλλά δε τους αρέσει το τοστ» λέω!
ΕΡ.: (Γέλια)
Σ.Κ.: «Όχι» λέει «Μαμά!».
ΕΡ.: Αυτό το μαλακό!
Σ.Κ.: «Θέλω ψωμί! Ψωμί! Αυτό δεν είναι καλό!» έλεγε ο
Βαγγέλης.
