Γυναίκα μιλάει για την εκπαιδευτική της εμπειρία στο Γαλλικό Ινστιτούτο
Αθηνών.
ΕΡ.: Άρα, εσείς τελειώσατε το Γυμνάσιο.
ΑΝ.: Εκεί τέλειωσα το Γυμνάσιο στη- στο Χαλάνδρι και
το- το Γαλλικό Ινστιντούτο.
ΕΡ.: Το Γαλλικό Ινστιτούτο, για πείτε μου περισσότερα
για αυτό.
ΑΝ.: Ναι. Το Γαλλικό Ινστιντούτο ήτανε, εε, μια τύχη
που- που μου έτυχε. ΄Οταν έβγαλα το Δημοτικό. ΄Ητανε στο Πρώτο- Πρώτο Δημοτικό
Χαλανδρίου. Είχα πάρει δέκα. Ήμουνα απ’ τις καλές μαθήτριες και είχα πάρει
δέκα. Και το Γαλλικό Ινστιντούτο, σε όσα παιδιά είχανε πάρει εκείνη τη χρονιά
δέκα, έδωσε μια υποτροφία.
ΕΡ.: Μμ.
ΑΝ.: Για να μάθουνε Γαλλικά με πολύ λιγότερα λεφτά, μ’
ένα πολύ- μ’ ένα συμβολικό ποσόν. Οπότε εμείς λάβαμε ένα γράμμα, ο πατέρας μου
δηλαδή έλαβε αυτό το γράμμα, όπου έλεγε ότι «Η κόρη σας, αφού ήτανε από τις
καλύτερες τα- εε... μαθήτριες της τάξης της, της προσφέρουμε αυτή τη- την...
την υποτροφία». Λοιπόν... Εμείς- Ο πατέρας μου τότε δεν ήξερε συνήθως τι
γλώσσα ας πούμε να μμ- μάθει. Τα λεφτά ήτανε λίγα. Μπορούσαμε ας πούμε να τα
πληρώσουμε.
ΕΡ.: Μμ.
ΑΝ.: Έστω και με τριάντα δραχμές το μήνα, για να
καταλάβεις. Εεμ... Και ρώτησε κάποιον που ήξερε, καλύτερα από μας, που ήτανε
μορφωμένος άνθρωπος και ήξερε και του λέει «Πήραμε αυτό ας πούμε, τι, να τη
στείλω, να μην τη στείλω». Του είπε αυτός, γιατί ήξερε πολλές γλώσσες, «Αν
είναι αυτό το παιδί να μάθει πολ- πιο πολλές από μία γλώσσες, να αρχίσει απ’
τα Γαλλικά, που είναι η πιο δύσκολη. Αν όμως είναι να μάθει μία, τότε να μάθει
Εγγλέζικα». Οπότε εγώ πήγα στα Γαλλικά. Κι αυτό ήταν το καλύτερο πράγμα που
μου συνέβη, γενικώς. (Γέλια).
ΕΡ.: (Γέλια)
ΑΝ.: Γιατί μμ έμαθα πάρα πολύ καλά Γαλλικά.
ΕΡ.: Μχμ.
ΑΝ.: Το τέλειωσα μέχρι το σουπεριέρ, εκεί στο Γαλλικό
Ινστιντούτο. Και εμ... εδώ που ήρθα, σαν γαλλόφωνο μέρος, μου άνοιξε πόρτες.
Όλες τις πόρτες.
ΕΡ.: (Γέλια)
ΑΝ.: Όλες τις πόρτες.
