Θητείες προσφοράς

Άνδρας αναφέρεται στην συμμετοχή του στον Πανδωδεκανησιακό Σύλλογο στο Τορόντο.

Φ.Τ.: Η πρώτη μου ανάμειξη σε συλλόγους ήταν στο σύλλογο των Κώων, ο Πανκωακός σύλλογος του Ιπποκράτη… α ο οποίος μπορεί να είχε ιδρυθεί προτού έρθω στον Καναδά εγώ ίσως κάπου το ’67 αλλά σε κάποια στιγμή είχαν παγώσει και τον επαναζωντανέψαν μπορείς να πεις εμείς στην εποχή του ’71 – ’72. Α… για αρκετά χρόνια τουλάχιστον για δέκα χρόνια μέχρι και σχεδόν προτού φύγω για Ελλάδα το ’82 ήμουν πάντα μέσα στο σύλλογο και τους βοηθούσα. Έκανα και πρόεδρος του συλλόγου ε… νομίζω ’75 με ’77 κάπου εκεί πέρα. Επίσης, είχαμε τον Πανδωδεκανησιακό σύλλογο που ήτανε για όλα τα Δωδεκάνησα κι εκεί ήμουνα στο συμβούλιο μέσα για αρκετά χρόνια και υπηρέτησα και βοήθησα όσο μποράει βέβαια ο καθένας μας . Τουλάχιστον αυτά μπορώ να θυμηθώ. Μετά έρχοντας στο Άγιο Νικόλαο, στο άγιο Νικόλα εγώ μπήκα στο συμβούλιο του Αγίου Νικολάου πιστεύω γύρω στην εποχή του ’89 – ’90 κάπου εκεί πέρα μέσα. Λόγω του ότι είχαμε τους χυμούς και τα παιδιά πηγαίνανε εδώ στο ελληνικό σχολείο, θυμάμαι τότε ο παπα-Γιάννης και ο Γιώργος ο Κόκορης που ήταν πρόεδρος τότε και τους είχα πει κι εγώ «Παιδιά ελάτε πέστε μου το τι θέλετε» και πάντα τους τροφοδοτούσε από χυμούς και οτιδήποτε χρειαζόντουσαν και για τα παιδιά να του δίνουνε. So και άρχισε η ανάμειξή μου στη κοινότητά μας εδώ του Αγίου Νικολάου. Και σχεδόν από τότε, από το ’90 μέχρι και πρόσφατα πριν από δύο χρόνια πάντα ήμουνα στο συμβούλιο μέσα σε διάφορες θέσεις ε... και πρόεδρος σίγουρα έχω κάνει όπως και ο μπαμπάς σου και όλοι υπηρετήσαμε την ενορία μας όσο μπορέσαμε και ό, τι είναι… προσφέραμε ό, τι μπορούσε ο καθένας μας.