«Έναν-έναν τους έφερα όλους εδώ»

Άνδρας πληροφορητής περιγράφει την μεταναστευτική διαδικασία μέσω των προσκλήσεων μελών της οικογένειας.


Ν.Κ: Μετά εγώ εδώ πέρα που ήρθα, έφερα και τα αδέλφια μου μετά. ΄Εναν έναν σιγά σιγά τους έφερα εδώ πέρα. Ναι.
ΕΡ.: Ωραία.
Ν.Κ: Ναι. Γιατί κείνα τα χρόνια ήπρεπε να ‘χεις ή αδελφό ή θείο, για να μπορέσεις να φέρεις κάποιον από την Ελλάδα. Κατάλαβες; Εγώ έφερα τα αδέλφια μου, έχουνε παντρευτεί. Αυτοί εφέρανε τα αδέλφια τους, εφέρανε τα... Μερικοί που ’χουν έρθει εδώ... ακόμη μου το λένε, όταν τους συναντάω, μου λένε «Aν δεν ήτανε από σένα, δε θα ’ρχόμαστε εδώ». Και μου το λένε και σήμερο ακόμη.
ΕΡ.: Είναι κάτι πολύ ωραίο αυτό.
Ν.Κ: Ναι. Και είχανε και... και έχουνε εγκατασταθεί πολύ καλά και εδώ και στη Ζάκυνθος.
ΕΡ.: Μπράβο.
Ν.Κ: Ναι. Ακόμη και η σύζυγός μου έχει φέρει εδώ πέρα... γιατί... κάτι γνωστούς βέβαια που ξέραμε και δε μπορούσαν να φέρουνε τις ανιψιές τους και επήαινε η γυναίκα μου στη... δύο ή τρεις έφερε εδώ πέρα ότι θέλει υπηρέτριες.
ΕΡ.: Ok.
Ν.Κ: Της έλεγε το immigration, «Τι να τις κάνεις τις υπηρέτριες, τι τις θέλεις;». Λέει, «Δουλεύω, η μάνα μου δεν μπορεί, η μάνα μου...». Ναι. Αλλά ήτανε εύκολα τότες στο immigration, το ξέρανε, υπογράφανε και έφερε μερικούς έτσι.
ΕΡ.: Μπράβο.
Ν.Κ: Ναι.