Ένα «τελεβίζιο» δώρο για τον πρώτο λαχνό!
Διαφημιστική καταχώριση του Συλλόγου Ρουμελιωτών, Εφημερίδα
Έλληνοκαναδικό Βήμα, 17/11/1960
Πηγή: Από το βιβλίο του Μιχάλη Μουρατίδη "Όσα δεν έσβησε ο χρόνος".
Τορόντο 2016.
«Παίρνουμε ξένες λέξεις, αλλά δεν τις κρατάμε ξένες»
Μια ενδιαφέρουσα περιγραφή για τα Mοντρεαλίτικα Eλληνικά. Επισημαίνεται η
διαδικασία του γλωσσικού δανεισμού και η ένταξη των αγγλικών λέξεων στο
ελληνικό κλιτικό σύστημα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα: μπρεκάρω (brake + άρω)
‘φρενάρω’, μπασέρης (bus + έρης) ‘οδηγός λεωφορείου’.
ΑN.: Εεε… περίεργο πράγμα. Όταν έκανα το mon Certificat
de Terminologie Française έκανα μία έρευνα: ‘Το γλωσσικό ιδίωμα των Ελλήνων
του Μόντρεαλ’. Και εκεί απέδειξα ότι εμείς οι Έλληνες, ναι, παίρνουμε ξένες
λέξεις μες στο λεξιλόγιο μας, αλλά δεν τις κρατάμε ξένες. Τις ελληνοποιούμε.
Το «φρενάρω», παραδείγματος χάρη, ή το «μπρεκάρω», αν είναι αγγλόφωνος. Ο...
το «μπάσι» και ο «μπασέρης». «Μπασέρης» δεν θα το βρεις πουθενά, ούτε στα
αγγλικά ούτε στα ελληνικά λεξικά. Aλλά «μπασέρης» ο Έλληνας εδώ θα το
καταλάβει. Ο «χοντοκάς» κι αυτό θα το καταλάβει. Έχει πολλές λέξεις, δεν είναι
μόνο η «στόφα». Είδες το «μπόι» μου; Τι θα πει;