Δωμάτια προς ενοικίαση

Άνδρας περιγράφει την εμπειρία συγκατοίκησης με άλλα άτομα το πρώτο διάστημα διαμονής του στον Καναδά.

EP.: Δηλαδή που είχατε εδώ τον ξάδελφό σας πώς σας βοήθησε όταν ήρθατε;
Γ.Ο.: Όταν ήρθα είχα που να μείνω. Έμεινα έξι μήνες μείναμε μαζί. Μετά έφυγα, γιατί δεν μπορούσαμε να είμαστε πάντα μαζί. Είχε και την κοπέλα του τότε. Μετά παντρευτήκανε και αυτοί. Νοίκιασα δωμάτιο. Όταν ήρθα εγώ τα δωμάτια δεν ήτανε, δεν νοικιαζόταν όπως νοικιαζόταν παλιά. Παλιά σε ένα σπίτι όπως το δικό μου μέναν και τρεις οικογένειες. Πρόλαβα τέτοια πράγματα το ‘70. Εγώ μετά από οκτώ μήνες που έμεινα μόνος σε ενοίκιο, σε δωμάτιο, συγγνώμη, αποφάσισα να μείνω μόνος μου σε... να βρω ένα και βρήκα ένα basement τριαμισάρι και έμενα μόνος μου τουλάχιστον και στο... λες ζωή είναι... ελεύθερος αμα είσαι μες στο σπίτι κάνεις ό,τι θέλεις, γιατί όταν νοικιάζονται δυο και τρία δωμάτια και είναι δέκα άτομα σε ένα σπίτι. ΄Ηταν δύσκολα και ‘γω το ‘ζησα αυτό αλλά για λίγο. Για έξι μήνες το ‘ζησα.
ΕΡ.: Και δηλαδή αυτό που το ζήσατε για έξι μήνες θυμάστε που ήταν αυτό το σπίτι;
Γ.Ο.: Ναι. Ήτανε στη Hudson και Saint-Joseph. Παράλληλα της Park Avenue.
ΕΡ.: Και που μένατε τόσες οικογένειες μαζί και τόσα άτομα μαζί...
Γ.Ο.: Δε μέναμε με οικογένειες. Έμενε μία οικογένεια και μένανε τρεις φιληνάδες, τρία κορίτσια και σε ένα δωμάτιο είχα και ‘γω. Δηλαδή οι δύο αδελφές μείναν σε ένα δωμάτιο, η άλλη κοπέλα έμενε σε τρίτο, εγώ, σε δεύτερο, εγώ σε τρίτο και η οικογένεια που είχε και παιδάκι είχανε δυο δωμάτια γιατί ήταν μεγάλα τα σπίτια εκεί αλλά, με συγχωρείς, για να πας στη τουαλέτα ήταν το πρόβλημα αν ήταν άλλος μέσα.