Φοίτηση στην Αγία Τριάδα

Άνδρας μιλάει για την εμπειρία του στο ελληνικό σχολείο της Αγίας Τριάδας, Μόντρεαλ, όπου φοίτησε.

ΕΡ.: Ok. Και σε ποιο σχολείο πήγατε όταν ήρθατε εδώ;
Δ.Χ.: Στην Αγία Τριάδα.
ΕΡ.: Είχε καθημερινό;
Δ.Χ.: Ήταν καθημερινό, ναι. Ήταν να πάω σε σχολείο εδώ που είναι απέναντι από την Παναγίτσα και όταν πήγαμε... πήγε η μάνα μου να με γράψει, επειδής ήμασταν ορθόδοξοι μας είπανε δεν μπορούμε να πάμε -μόνο καθολικούς παίρνανε- και έτσι αναγκαστήκαμε και πήγα και γράφτηκα κάτω ήταν Αγία… η Αγία Τριάδα ήτανε [...] και Saint Laurent γωνία. Τώρα την έχουνε… τα έχουνε ρίξει όλα. Και εκεί εκεί πήγαινα... πήγα σχολείο. Εκεί τελείωσα δημοτικό ελληνικό και μετά πήγα στα εγγλέζικα σχολεία.
ΕΡ.: Ε... και λοιπόν στην Αγία Τριάδα θυμόσαστε σαν... κάνατε σαν ελληνικούς χορούς και τέτοια τίποτα;
Δ.Χ.: Ναι, κάναμε. Κάναμε ελληνικούς χορούς, κάναμε και θέατρο... ε... με το... με τις επαναστάσεις τότε, με τη Μπουμπουλίνα, τον Κολοκοτρώνη κι αυτά. Κάναμε θέατρα. Ήμουνα και στη χορωδία. Ήμουν στη χορωδία παρόλου... παρόλου που είχα φωνή σα γάιδαρο, δεν μπορούσε να μου πει «Όχι», γιατί ο δά… το δάσκαλο που είχαμε, το διευθυντή που είχαμε τότε, τα παιδιά του μένανε εδώ στο Park Extension και εγώ του τα πήγαινα και τα έφερνα σπίτι. Και έτσι ήθελε δεν ήθελε με κράτησε. So yeah, ήταν... ήμασταν... ήμασταν πολύ Ελληνάκια, αλλά μετά από κει, απ’ το ’64 μέχρι το ’71 είχα χάσει όλες τις επαφές με Έλληνες, γιατί πήγα σε εγγλέζικα σχολεία. Ήταν όλ… οι περισσότεροι φίλοι μου τότε ήταν Ιταλοί, Εγγλέζοι, Εβραίοι και γιατί δεν υπήρχανε πολλά Ελληνάκια τριγύρω και μετά ξαναμπήκα μέσα στο... στο ελληνικό περιβάλλον και ω! Ήταν ωραίο!
ΕΡ.: Πότε ξαναμπήκατε;
Δ.Χ.: ’71; ’72; Εκεί πέρα.
ΕΡ.: Και με ποιο τρόπο;
Δ.Χ.: Ε... όταν πήγα στο πανεπιστήμιο και μετά ήμουνα με το... κάναμε χορευτικό, είχαμε αρχίσει το πρώτο χορευτικό με το Σεργιάννη, με τον Θεόδωρο Σεργιάννη και μαζέψαν παιδιά και μάθαμε...μας μάθ... Ο κύριος Σεργιάννης ήταν με τη Δώρα Στράτου και μαζευτήκαμε εκεί απ’ το σύλλογο και κάναμε ένα ελληνικό χορευτικό. Χορεύαμε παντού. Είχαμε πάει και στο Quebec City. Χορέψαμε και στη τηλεόραση. Και τώρα το... που είναι τώρα ένα group που λέγεται ‘Συρτάκι’ κάπως έτσι, από κει γεννήθηκε κι αυτό. Φύγαμε όλοι οι παλιοί, που τώρα δεν μπορούμε να πάρουμε τα πόδια μας και μπήκανε νέοι. Και ήτανε… ήτανε κάτι που μας έλειπε όλους πάρα πολύ και ήτανε… ήταν ωραίο. Ήταν πάρα πολύ ωραίο πράμα.