Αναζητώντας γαμπρό από την Ελλάδα

Άνδρας αναφέρεται στις ανησυχίες που είχε καθώς μετανάστευσε στον Καναδά, για να παντρευτεί μια γυναίκα την οποία γνώριζε μόνο μέσω μιας φωτογραφίας.

ΕΡ.: Kαι έτσι αποφασίσατε να έρθετε στον Καναδά.
Ν.Π.: Yeah! Μετά αα… μία… απ’ το διπλανό χωριό, μια οικογένεια είχε δύο παιδιά τα οποία ήταν εδώ, και αυτό αφορά τη γυναίκα μου. Τη σημερινή γυναίκα μου. Τότε δεν ήταν η γυναίκα μου. Εε τυχαίως αυτό έγινε… Περνούσα από μια πρώτη μου ξαδέλφη στο χωριό και τότε ζυμώνανε και κάναν και το φούρνο με τα ξύλα για να βάλουνε το ψωμί. Και είχε δυο μικρά παιδιά και δεν είχε πού να τ’ αφήσει και μου λέει «Νίκο, κάνε μου τη χάρη να προσέχεις τα παιδιά μέχρι να βάλω το… το ψωμί στο φούρνο». Για’ δεν είχε πού να τ’ αφήσει. Πρώτη μου ξαδέλφη σου λέω. Και κάθισα κι έβλεπα τα παιδιά και περιεργαζόμουνα και… Αυτή η κυρία, ο άντρας της είχε συγγένεια με αυτά… την οικογένεια της γυναίκας μου. Και είδα δυο φωτογραφίες. Μάλλον μία, με δύο άτομα. Και την ερώτησα «Ποια είναι αυτά τα παιδιά;». Μου λέει «Είναι του κουνιάδου μου του Μπομπότη, τα οποία είναι στον Καναδά». «Και μάλιστα» μου λέει «Η κοπέλα ζητάει κάποιο καλό παιδί να… παντρευτεί». Ε, το ’πα στο σπίτι, το ’πα, το ’μαθε μια θεία μου πήγε και βρήκε τη… ξαδέρφη μου αυτή. Λέει «Να στείλουμε το Νίκο μας, που είναι καλό παιδί…» Και τα εγκώμια τα σχετικά βέβαια. Ε και έτσι άρχισε… Έχει βέβαια… Ανταλλάξαμε φωτογραφίες.
ΕΡ.: Α! Ανταλλάξατε φωτογραφίες;
Ν.Π.: Και όπως είπα, μου φαίνεται, και δεν είναι και ο πιο ιδανικός τρόπος να παντρευτείς. Διότι… νομίζω ότι ο γάμος είναι κάτι πολύ σοβαρό… σοβαρή απόφαση στη ζωή του κάθε ανθρώπου. Και πρέπει… χρειάζεται μία προγνωριμία. Εγώ δεν είχα την ευκαιρία αυτή. Διότι οι αποστάσεις εδώ ήτανε… (Γέλια) Δεν επέτρεπαν αυτό το σύνδεσμο. Τελικά… της άρεσε, μου άρεσε, μου έκανε πρόσκληση και σε… περίπου εφτά μήνες εγκρίθηκε η πρόσκληση, πήγα στην Αθήνα, πέρασα το immigration και έφυγα και ήρθα Απρίλιο μήνας.