«Μάθε ότι σε αρραβωνιάσαμε»

Άνδρας αναφέρει πως παρόλο που του είχανε γίνει πολλές προτάσεις να παντρευτεί στο Μόντρεαλ, η οικογένεια του ανέλαβε να του προξενέψει μια κοπέλα από το χωριό.

Ι.Μ.: Α, τη σύζυγο! Ωχ! Δε θα ’ταν καλύτερα να τη ρωτήσεις την ίδια πώς γνωριστήκαμε;
ΕΡ: Όχι, πείτε μου εσείς και...
Ι.Μ.: Α! Κατά πρώτον να πούμε, τη σύζυγο βέβαια τη γνώριζα από την Ελλάδα, αλλά δεν είχαμε ανταλλάξει ποτέ ούτε μία κουβέντα. Την είχα γνωρίσει, τη γνώρισα εξ αποστάσεως. Έγινε με συνοικέσιο. Με ανταλλαγή φωτογραφίας αυτό.
ΕΡ: Για εξηγήστε μου πώς ακριβώς ήταν αυτό για σας;
Ι.Μ.: Το surprise; Λοιπόν, επειδή μου ’χανε να πούμε και το άλλο, τότε υπήρχανε εδώ στον Καναδά πάρα πολλές κοπέλες που είχαν έρθει σαν υπηρέτριες. Μου είχανε γίνει κάτι προτάσεις. Από κει που έμενα, από κάτι φίλους που είχαν αδερφάδες εδώ και τα λοιπά. Το ’γραψα εγώ στους γονείς μου. Μου γράψαν οι γονείς μου «Όχι, Θα σου βρούμε εμείς μία κοπέλα». Και τελικά βρήκαν τη σύζυγο. Όταν τελικά ένα βράδυ, αυτό ήταν η έκπληξη της ζωής, σκόλασα από τη δουλειά, πάω στο σπίτι, βλέπω ένα γράμμα και μου γράφουνε «Μάθε ότι σε αρραβωνιάσαμε με την τάδε κοπέλα». Αυτό ήταν η μεγαλύτερη έκπληξη. Κι έτσι ξεκίνησε. Μετά χρειάστηκε να κάνουμε βέβαια πρόσκληση, να περιμένουμε και ούτω καθεξής.
ΕΡ: Αλλά πού παντρευτήκατε;
Ι.Μ.: Εδώ.
ΕΡ: Εδώ.
Ι.Μ.: Στον Άγιο Γεώργιο. Έντεκα γάμοι την ίδια μέρα. Το αντιλαμβάνεστε; Γιατί σας λέω τότε υπήρχαν και πολλοί λαθραίοι που θέλαν να τακτοποιηθούνε. Όχι, κορίτσια δεν υπήρχανε λαθραία, οι πιο πολλές είχαν έρθει κατόπιν προσκλήσεως σαν υπηρέτριες. Αλλά ναυτικοί ήτανε πάρα πολλοί.'