Ελληνικές κοινότητες, εθνικοτοπικοί σύλλογοι, ορθόδοξες εκκλησίες
- από το Χάλιφαξ έως το Βανκούβερ- μαρτυρούν την προσπάθεια των
Ελλήνων/Ελληνίδων μεταναστών και μεταναστριών να αναπτύξουν δεσμούς
δημιουργώντας συλλογικότητες με διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Aναδεικνύουν, ὀμως, και τις σχέσεις – όπως και την απουσία αυτών- με
την κοινωνία υποδοχής. Μέσα από τις εμπειρίες του «μαζί» αλλά και του
«χώρια», τα συναισθήματα τους και τις αφηγήσεις περί «ελληνικής»
ταυτότητας οι μετανάστες/τριες σκιαγραφούν την ιστορική και πολιτική
πραγματικότητα στον Καναδά, την πολιτική της πολυπολιτισμικότητας,
αλλά και την υπό συνεχή διαπραγμάτευση ταυτότητα του μετανάστη «εν
τω μέσω του εδώ και του εκεί».